Η σημασία του παιχνιδιού είναι σημαντική για την ανάπτυξη του παιδιού και οι γονείς όλο και περισσότερο το ξεχνούν. Η κίνηση είναι θεμελιώδης για την ανάπτυξη. Αν το δούμε βιολογικά, ο εγκέφαλος είναι το όργανο της επιβίωσης και η δουλειά του είναι να δημιουργήσει ό,τι χρειάζεται μέχρι το τέταρτο, πέμπτο έτος για την προσαρμογή στο περιβάλλον όπου βρίσκεται. Φυσικά, υπάρχει και η μετέπειτα εξέλιξη, αλλά η πιο σημαντική περίοδος έχει ολοκληρωθεί μέχρι το πέμπτο έτος. Ένα άλλο σημαντικό γεγονός που πρέπει να κατανοήσουμε είναι η αναλογία που σχετίζεται με το νευρικό σύστημα. Οι οργανισμοί που δεν κινούνται, δεν έχουν νευρικά κύτταρα, ενώ οι οργανισμοί που κινούνται έχουν. Το πιο πολύπλοκο νευρικό σύστημα το έχουν οι άνθρωποι και τα δελφίνια. Με αυτή την αναλογία, είμαστε πλάσματα γεννημένα για κίνηση ή, ακριβέστερα, έχουμε διαμορφωθεί βάση του περπατήματος σε όρθια θέση. Αν και χρειάστηκαν εκατομμύρια χρόνια για να γίνει αυτό, είναι σαφές ότι το περπάτημα, δηλαδή η κίνηση, είναι ένας σημαντικός παράγοντας στην ανάπτυξη των συνολικών δεξιοτήτων. Το παιδί πρέπει να κινείται, κάτι που αποτελεί σημαντική προϋπόθεση για τη συνολική ανάπτυξη των βιολογικών δυνατοτήτων, και αυτό συμβαίνει πιο έντονα στα πρώτα χρόνια της ζωής.

Ένα σοβαρό πρόβλημα είναι το όλο και συχνότερο φαινόμενο να χρησιμοποιείται το καροτσάκι μερικές φορές ακόμη και στο τρίτο ή τέταρτο έτος. Αν γνωρίζουμε ότι ο εγκέφαλος αναπτύσσεται εντατικά κατά τα πρώτα χρόνια της ζωής, και ειμαστε οντα που περπατάνε, είναι σαφές ότι το παιδί πρέπει να περπατήσει. Αυτό το πρόβλημα μπορούμε να το δούμε έμμεσα, επειδή υπάρχουν περισσότερα παιδιά με πλατυποδία. Σύμφωνα με ορισμένες έρευνες πάνω από το 50% των παιδιών έχουν αυτό το πρόβλημα. Πριν από 20 χρόνια το ποσοστό του γενικού πληθυσμού με πλατυποδία ήταν 15%, ως εκ τούτου, αυτό δεν οφείλεται σε γενετική βάση. Το πρόβλημα είναι ότι περισσότερα παιδιά δεν περπατάνε αρκετά.

Αλλά, δυστυχώς, εμφανίστηκε ένα άλλο πρόβλημα. Αντί το παιδί να αναπτύσσεται κανοντας βόλτες, τρέξιμο, άλματα, περιστροφές, άλματα πάνω από τα εμπόδια, παρατηρούμε τα παιδία να περνούν το χρόνο τους στον υπολογιστή. Η συγκεκριμένη δραστηριότητα δεν θα βοηθήσει στη συνολική ανάπτυξη της βιολογικής δυναμικής των παιδιών. Ο υπολογιστής είναι χρήσιμο εργαλείο, το μόνο ερώτημα είναι πού είναι το όριο, δηλαδή πόσο χρόνο ένα παιδί μπορεί να περάσει μποστά από την οθόνη χώρις να του κάνει κακό. Τα καλύτερα παιχνίδια είναι εκείνα στα οποία το παιδί σκέφτεται, κινείται και επικοινωνεί με τα άλλα παιδιά. Έτσι, κρίνεται απαραίτητο να οργανώσετε το χρόνο σας ετσί ώστε να επιτρέψετε στο παίδι να περάσει οσό το δυνατόν περισσότερο χρόνο στη φύση και στις παιδικές χαρές.